De vliegindustrie probeert onder aanvoering van KLM in te breken op het hoger beroep dat de Staat instelde tegen het vonnis over de schending van mensenrechten van omwonenden. De Zuidas-advocaten slijpen hun messen alvast.
Dit meldt het NRC vandaag in een opzienbarend artikel van journalist Jan Benjamin. Volgens de krant zal het proces hiermee veel langer gaan duren. Dat is niet per se ongunstig, omdat het hoger beroep uitvoering van het vonnis van 20 maart jongstleden niet uitstelt.
Het is wel duidelijk dat de vliegindustrie doodsbenauwd is dat de Staat ook dit hoger beroep gaat verliezen. KLM, Transavia, Martinair, TUI en Corendon (van oud-staatssecretaris Gunay Uslu) willen zich voegen in het proces, samen met KLM-partner Delta Airlines en de lobbyclub Air Transport Association for America.
Vonnis zou niet deugen
Gezamenlijk hebben deze partijen een verzoek ingediend bij het gerechtshof, zo meldt NRC. Ze zijn van mening dat het vonnis van 20 maart 2024 niet deugt en vinden dat er in het verleden juist wel sprake was van een zorgvuldige afweging van alle belangen.
Daarmee doelen ze ongetwijfeld op het overleg dat plaatsvond aan de Alderstafel en de Omgevingsraad Schiphol – de voorloper van de huidige MRS. Daarin zagen vrijwilligers uit bewonersorganisaties zich steevast geconfronteerd met een groot overtal aan duurbetaalde vertegenwoordigers uit de vliegindustrie.
Bewoners mochten slechts aanhoren wat de sector te vertellen had en mochten bijvoorbeeld niet eigen gespreksonderwerpen agenderen. Dat overleg stond steeds in het teken van het kunnen plaatsen van een ‘groen vinkje’ bij het hoofdstuk ‘bewonersparticipatie’. Van daadwerkelijke participatie was geen sprake.
Geen enkele empathie
Dat nep-overleg wil de sector nu inzetten als argument bij de rechter om ‘aan te tonen’ dat er wel degelijk sprake was van een goede belangenafweging. De vliegindustrie wendt zich met deze stap compleet af van de bewoners die al tientallen jaren te kampen hebben met veel meer geluidsoverlast en slaaponthouding dan de Wereldgezondheidsorganisatie adviseert.
Marjan Rintel (baas van KLM) en de haren schamen zich er niet voor. Mede dankzij miljarden euro’s aan jaarlijkse subsidies en fiscale vrijstellingen zijn ze in staat peperdure advocaten in de arm te nemen om het op te nemen tegen een stichting die vrijwel volledig privaat wordt gefinancierd via donaties van omwonenden.
De Staat financiert met de fiscale douceurtjes en via de eigen inzet van de eveneens peperdure landsadvocaat het juridische steekspel tegen de eigen burgers. Burgers die nachtenlang wakker liggen van de herrie en die door de zich nu meldende procespartijen worden gezien als collateral damage van hun onhoudbare verdienmodellen.
20 maart blijft deadline
De nieuwste stap van de vliegindustrie tegen de buren is niet per se slecht nieuws. Mochten de partijen worden toegelaten tot het hoger beroep, dan vertraagt dit een uitspraak aanzienlijk. Maar de minister heeft vooralsnog slechts de tijd tot maart volgend jaar om de bestaande wetgeving te handhaven en op de proppen te komen met een betere rechtsbescherming voor omwonenden. Het hoger beroep schort die verplichting niet op.
Minister Barry Madlener kiest voor een bijzondere route om invulling te geven aan het vonnis. Hij heeft zich daarbij volledig laten inpakken door het gereutel van KLM en consorten over stillere vliegtuigen, maar zal met die tactiek niet in staat blijken de bijna 100.000 illegale vluchten op Schiphol te legaliseren.
Afgelopen week nog stelde de Commissie MER nadrukkelijk dat niet het gedoogde aantal van 500.000 vluchten gold als juridische werkelijkheid, maar een aantal van maximaal 420.000 vluchten dat volgt uit de jongste vergunning van Schiphol – het Luchthavenverkeersbesluit uit 2008.
Geen vertrouwen in landsadvocaat
Uit deze nieuwe manoeuvre van de luchtvaartsector blijkt wel duidelijk dat ze bang zijn voor de uitkomsten van het hoger beroep en dat zij de peperdure landsadvocaat Pels Rijcken niet vertrouwen. Er dreigt nu een nieuwe galavoorstelling van een rechtszaak waarin straks zoveel advocaten aanwezig zijn dat er geen plek meer zal zijn voor pers en publiek.
Wat ook duidelijk is, is dat de sector volledig blind is voor de schade die wordt aangericht aan de leefomgeving van honderdduizenden Nederlanders. Het maatschappelijk draagvlak voor deze industrie verdwijnt als sneeuw voor de zon en de kans is groot dat bij een volgende reddingsoperatie die KLM nodig heeft, er geen politieke meerderheid voor te vinden zal zijn.
Voorman Jan Boomhouwer van de stichting RBV ziet het vooralsnog zonnig in. “We hebben een ijzersterke zaak. Wel zal er wéér meer geld nodig zijn om dit traject tot een goed einde te brengen.”