Ronald woonde zijn hele leven in Heemskerk en is een ezel* in hart en nieren. Maar tot zijn verdriet en frustratie werd zijn geboortedorp voor hem onleefbaar en besloot hij na 57 jaar te vluchten voor de vliegterreur.
“Met de komst van de Polderbaan in 2003 was er nog geen vuiltje aan de lucht. De ellende begon omstreeks 2017 toen Schiphol van de ene op andere dag besloot zijn vliegtuigen lager te laten vliegen, waardoor de geluidoverlast enorm toenam. Al vanaf Alkmaar zakten ze naar 600 meter en zo laag scheerden ze hier ook over. Oplijnen noemden ze dat bij Bewoners Aanspreekpunt Schiphol. Dat die club er niet is voor omwonenden werd mij al snel duidelijk.”
Niet alleen werd de landing veel eerder ingezet, ook het opstijgen vond plaats over een veel grotere afstand, merkte Ronald. “Voor Heemskerk betekende dat langs twee kanten, zuidwest en oost, opstijgend vliegverkeer op lage hoogte. Met enorm laagfrequent en langdurig gebulder tot gevolg.
Doordat hele luchtlagen in beroering werden gebracht leek het alsof het de hele dag zwaar onweerde. Ik denk dat ze, door de toename van het vliegverkeer, toen al niet goed uitkwamen met de veel te gunstig berekende geluidsoverlast, en ze dachten: die mensen hebben toch al last, iets meer maakt dan niet meer uit. Maar het kan ook zijn dat ze het hogere luchtruim alvast ‘reserveerden’ voor het vliegverkeer van en naar vliegveld Lelystad.”
Nieuwe realiteit
De eerste jaren wachtte Ronald af of het weer ten goede zou keren. Maar hij kon er niet meer onderuit: dit was de nieuwe realiteit, die steeds meer invloed kreeg op zijn woongenot en welzijn.
“Ik ging me verdiepen in de materie en werd actief op twitter met een eigen account. Ik volgde actief SchipholWatch dat rond die tijd, in 2019, was opgericht. Daar vond ik de bevestiging dat veel mensen in een wijde omtrek van Schiphol ook toenemende overlast ervoeren en dat het dus niet specifiek aan mij lag.”
Er brak voor Ronald een periode van vliegactivisme aan. Zo begon hij in mei 2019 met het meten van live vliegherrie via de app Explane. “Opvallend vond ik dat de flighttracker van Schiphol na een tijdje alle metingen met twee minuten vertraging ging doorgeven. Ook heb ik sinds de start van vliegherrie.nl rond juli 2021 heel veel meldingen gedaan vanuit het postcodegebied 1965.”
“Als ik weer eens gek werd van de hele dag herrie, of niet rustig in mijn tuin een boterham kon eten, de tv niet kon verstaan, of weer eens om 5 uur, half 6 ruw uit mijn toch al korte nachtrust werd wakker gebulderd. En met een eigen meetstation heb ik van eind 2021 tot eind 2022 de geluidoverlast door het vliegverkeer in de IJmond vastgelegd.”
De straat op
“Ik ging ook ‘de straat op’, deed mee aan diverse burgerinitiatieven als de Burgertop in Wijk aan Zee en Protestival Noodlanding voor het Klimaat en Krimp de luchtvaart op Schiphol. Maar het hielp allemaal niets. Ondertussen nam bij mij de geluidsoverlast nog verder toe door toenemend sluipverkeer, dat ontstond omdat een doorgaande weg voor autoverkeer werd afgesloten.
Gevolg was drie keer zoveel autoverkeer door nota bene een fietsstraat. Ondertussen hadden de scooterrijders de straat, een quasi-voorrangsweg, als racebaan ontdekt. En ook hier was het vechten tegen de bierkaai: zelfs een rechtszaak tegen de gemeente mocht niet baten. Gelukkig was het in de coronatijd het rustig, ook omdat de fietsstraat werd omgebouwd, maar vanaf eind 2021 was het weer raak.”
“Natuurlijk heb ik ook in mijn eigen gemeente geprobeerd de vliegherrie onder de aandacht te brengen. Ik plakte de bekende ‘ook last, vliegherrie.nl’ stickers, verspreidde pamfletten en voerde gesprekken met raadsleden. Alles totaal zonder effect. Ondertussen kregen volgens vliegherrie.nl steeds meer mensen last van vliegtuiggeluid.”
Met burn-out binnenzitten
Na verloop van tijd kreeg de geluidsoverlast gevolgen voor zijn welzijn en gezondheid. “Ik kwam steeds minder buiten, omdat genieten in eigen tuin van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat mij meer en meer werd ontnomen door terreur van boven door vliegtuigen en terreur van voren door auto’s en scooters. Door het dagelijkse en nachtelijke geluid in combinatie met tinnitus raakte ik steeds vermoeider, de rek was eruit. Daardoor kon ik een grote verandering op mijn werk niet meer bijbenen en kreeg ik een burn-out.”
Ronald zag nog maar één mogelijkheid en dat was verhuizen. “Voor mijn herstel was ik genoodzaakt om die onrustige woonomgeving te verlaten en dat betekende na 57 jaar vluchten uit Heemskerk. Eigenlijk door wanbeleid van de gemeente. Doordat zij hun zorgplicht qua omgevingsgeluid niet invullen, ben ik ontheemd uit het dorp waar ik geboren en getogen ben. Nu woon ik zo’n zes maanden tussen Alkmaar en Schagen en langzamerhand begin ik te ontdekken hoe belangrijk het is om een normale woonomgeving te hebben zonder die lawine aan lawaai. En waar ik ook niet meer getriggerd wordt door de vliegherrie.”
“Natuurlijk zijn hier ook omgevingsgeluiden, maar niet de godganse dag. En nacht. Ik merk het als ik weer even kortstondig in de IJmond ben voor werk, vrienden en familie: wat een achterlijke hoeveelheid drukte en lawaai daar. Dan kan toch niet gezond zijn? Gelukkig zijn er wat positieve ontwikkelingen rondom de wegafsluiting en zelfs het luchtvaartdebat begint te kantelen, vliegveld Lelystad is tot mislukking verklaard en ook de kritiek op fossiele industrieën, zoals vliegmaatschappijen, begint toe te nemen. Ik hoop dat dit doorzet, al is het voor mij persoonlijk te laat, want ik ga niet meer terug naar Ezelenheem.”
* Volgens de overlevering waren de inwoners van Heemskerk te arm om zich een paard te kunnen veroorloven. Per ezel werden de tuinbouwproducten naar markt en veiling getransporteerd. Weldra werden de Heemskerkers spottend ‘ezels’ genoemd. Nog steeds wordt tijdens het jaarlijkse carnaval Heemskerk omgedoopt in Ezelenheem.
Het persoonlijke verhaal van Ronald is het elfde in een reeks waarin SchipholWatch de slachtoffers van de vliegindustrie een gezicht geeft. De serie is geïnspireerd op de meldingen die mensen maken op de site vliegherrie.nl. Wilt u uw verhaal ook kwijt aan onze lezers, mail dan uw telefoonnummer aan redactie@schipholwatch.nl.